Osnovna škola Hrvatski sokol Podgajci Podravski

Rođena Katarina II, ruska carica, 1729. godine

Poznata  po nadimku Velika,  čeličnom rukom vladala je Rusijom pune 34 godine, modernizirajući feudalnu Rusiju, približivši je standardom ostalim europskim monarhijama.

Rođena je kao njemačka princeza Sofija Augusta Fridrika od Anhalt-Zerbsta, kćerka Kristijana Augusta, kneza Anhalt-Zerbsta, i Ivane Elizabete od Holstein-Gottorpa.

Brak koji je sklopila sa carevićem Petrom, sina carice Elizabetine umrle sestre,  pokazao se neuspješnim, zbog Petrove impotentnosti i intelektualne nezrelosti, konzumiran je tek dvanaest godina nakon vjenčanja. Iz braka je rođeno samo jedno dijete: carević Pavle.

Petar je imao samo jednu ljubavnicu, dok se Katarina upuštala u veze sa najmanje tri muškarca. Sprijateljila se sa sestrom muževe ljubavnice, Jekatarinom Voroncovom, koja ju je upoznala sa najjačim evropskim političkim grupama što su se protivile njenom mužu. Katarina je pažljivo pratila događaje u Rusiji i u Evropi, te redovno održava kontakt sa velikim evropskim misliocima, kao što su Voltaire i Denis Diderot.

Petar III je nakon smrti svoje tetke Elizabete postao car, pa se preselio u Zimsku palaču, carsku rezidenciju. Katarina je tako postala ruska carica-pratilja.

Katarina II, iako nije potekla ni od jednog prethodnog ruskog vladara, naslijedila je svog muža .  Iako ju je narod podržavao i volio (otuda nadimak "Velika"), veliki dio plemstva je njen dolazak na tron smatrao nezakonitom uzurpacijom, koja se mogla tolerirati samo tijekom maloljetništva njenog sina Pavla

Katarina je bila hladna majka Pavlu, ali brižna baka  svom najstarijem unuku Aleksandru. Vrlo je vjerovatno da je krunu željela ostaviti upravo Aleksandru, preskočivši tako Pavla. Njena grubost prema Pavlu bila je i rezultat političkog nepovjerenja zbog onoga što je vidjela u njegovom karaketeru, ali i posljedica hladnog ophođenja Katarinine majke Ivane prema njoj samoj. Pavla su neki Katarinini protivnici smatrali zakonitim nasljednikom Petra III i carem Rusije, ali sama Katarina je u svojim memoarima natuknula da Pavle možda i nije Petrov sin. Držeći Pavla u svojevrsnom kućnom pritvoru, Katarina je sinu dala do znanja da ne želi da se on upliće u njene poslove, niti da on dijeli njen autoritet.

Carica je doživjela srčani udar u kupaonici (je li  dok je izlazila iz kade ili dok je bila na toaletu, nije nikada potvrđeno) 5. novembra 1796. godine, i uslijed čega je, ne povrativši svijest, u 22:15 sljedeće noći umrla u svom krevetu.

Nedugo nakon njene smrti počele su kružiti lažne glasine o uzroku njene smrti, vjerovatno započete od strane Francuza koji su Katarinu mrzili. Sahranjena je u katedrali Petra i Pavla. Mitovi o njenoj smrti preživjeli su do danas, te su i dalje popularan dio priče o njemačkoj princezi, koja je postala najpoznatija ruska carica.